The best Side of ปรปักษ์จำนน
The best Side of ปรปักษ์จำนน
Blog Article
เห็นน้ำตาเสี่ยวเฉียวแล้ว ...ท่านโหวเริ่มใจอ่อนแล้วใช่ไหมเจ้าคะ
นางเอกใช้ความฉลาด มีเหตุผลของตัวเองในการแก้ปัญหา และได้ช่วยชีวิตท่านย่าซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ทำให้เว่ยเซ่าได้เห็นคนชั่วช้าที่แท้จริงที่หลบอยู่ในคราบคนดีหลอกลวงตัวเองมาตลอด
อ่านแล้วเหนื่อยๆ อึดอัดกับความแค้นที่เกิดขึ้นของคู่พระนาง อ่านข้ามๆ และไม่กลับมาอ่านอีก อ่านแล้วไม่มีความสุข
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
สงสัยว่าเขาคือคู่แท้ที่ฟ้าลิขิตหรือไม่
สำหรับเล่มแรกของค่อนข้างจะเนื่อยไปหน่อย และชื่อเมือง ตัวละครเยอะมากก จำไม่ค่อยได้เลย ในส่วนความสัมพันธ์ของตัวละครก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป บอสก็เริ่มฉายแววว่าจะเป็นใคร
น้องซ่งจู่เอ๋อร์เล่นเป็นเสี่ยวเฉียวได้ดีมาก พอดีไปหมดทุกอย่าง ความสวยสง่า ฉลาดสุขุม น่ารักน่าเอ็นดู น่าทะนุถนอม ดูแล้วเชื่อหมดใจว่านี่คือหญิงสาวที่จะเป็นเจ้าของหัวใจผู้ครองใต้หล้าแบบเว่ยเซ่าได้ ตอนอ่านนิยายยังไม่เอ็นดูนางเอกเท่าในซีรี่ส์ที่น้องเล่นเลย
หลังแต่งงาน เสี่ยวเฉียว ใช้ชีวิตในสกุลเว่ยไม่ได้ราบรื่นดีนัก เพราะความโกรธแค้นของพระเอกที่มีต่อปู่ของนางเอกที่ไม่รักษาคำพูด find here ไม่ได้ส่งกองทัพไปช่วยพ่อและพี่ชายของพระเอก จนทำให้ทั้งคู่เสียชีวิตท่ามกลางวงล้อมของศัตรู ด้วยเหตุนี้จึงทำให้พระเอกของเราปฏิบัติกับนางเอกไม่ค่อยดี รวมถึงแม่ของพระเอกก็ไม่ค่อยชอบหน้านางเอกเท่าไหร่ คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งสารพัด ทั้งบัญชาให้พระเอกของเรารับอนุเข้าบ้าน แต่โชคดีที่นางเอกมีท่านย่า ให้ความเมตตา รวมถึงนางเอกไม่อยากให้เกิดเหตุนองเลือดระหว่างตระกูล จึงใช้สติปัญญาใช้ชีวิตเอาตัวรอดอยู่ในสกุลเว่ยได้
งานแต่งคือเว่อมาก ดูชุดคือรู้เลยว่าแพง สมกับเป็นเจ้าสาวแต่งเข้าแคว้นเวยอ่ะ เอาจริงๆ แค่เปิดเรื่องดูก็คุ้มละ องค์ประกอบ ฉากเอย ชุดต่างๆ งานแน่นจัด นึกว่าครองราชย์แถมแต่งตั้งเมียเป็นฮองเฮา อลังเว่อ
ธรรมเนียมแบบนี้เป็นอะไรที่ขัดอกขัดใจชวนหงุดหงิดพอสมควร แต่ความที่มีเรื่องดี ๆ อื่น ๆ เสริมมันเลยอ่านผ่านไปได้อย่างไหลลื่น
ท่านย่าเป็นผู้ใหญ่ที่ฉลาด สง่า น่าเกรงขามมาก ไม่แปลกที่พระเอกจะเคารพรัก
คาแร็คเตอร์นักแสดง ละครซีรีส์ “น้ำตากามเทพ”
สิ่งที่ลำบากคือชื่อ.... ชื่อแคว้น ชื่อคน เยอะและคล้ายมาก อย่างตำแหน่ง จงเอ่า จางเอ่า อันนึก็งงไปเพราะนึกว่าคนเดียวกัน จำแต่ตัวหลังไงง เอ่า!
โดยรวมแล้วจัดว่าอ่านได้เรื่อย ๆ สนุกกลาง ๆ โทนอารมณ์นิ่ง ๆ ค่ะ :)